Του Κώστα Μπαλαχούτη
Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για τον κορυφαίο -με όλη την σημασία της λέξης και για πολλούς και διαφορετικούς λόγους μαζί- λαϊκό δημιουργό των σύγχρονων καιρών.
50 χρόνια δισκογραφία, δεκάδες ολοκληρωμένοι δίσκοι που φέρουν τη σφραγίδα του και εκατοντάδες σκόρπια τραγούδια συγκροτούν μια μοναδική σε όγκο αλλά και αξία εργογραφία, που άφησε γερά και κλασικά πια «αμανάτια».
Για να μην αναφερθούμε στα χιλιάδες παιξίματα που στόλισε,με τους ήχους του μπουζουκιού και την «ψυχή» του, τραγούδια άλλων δημιουργών. Επιλέξαμε να σταθούμε σε 10 άλμπουμ του Χρήστου Νικολόπουλου, που σημάδεψαν με ανεξίτηλο τρόπο τις ζωές μας, το τραγούδι μας.
Υπάρχω (1975)
Η φιλική και δημιουργική σχέση του Χρήστου Νικολόπουλου με τον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Πυθαγόρα γέννησαν ένα άλμπουμ σταθμό στην ιστορία του λαϊκού τραγουδιού.
Είναι χαρακτηριστικό πως σχεδόν όλα τα τραγούδια του δίσκου έγιναν -και παραμένουν- μεγάλες επιτυχίες. 16 χρόνια μετά Νικολόπουλος και Καζαντζίδης θα συναντηθούν με ανάλογους ρόλους στον δίσκο τους «Βραδιάζει».
Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει (1981)
Η γάργαρη φλέβα του Νικολόπουλου παντρεύεται αρμονικά με την ανατρεπτική γραφή του Μανώλη Ρασούλη με αποτέλεσμα ένα άλμπουμ που σηματοδοτεί την αλλαγή «σκυτάλης» και «οπτικής» στο σύγχρονο λαϊκό τραγούδι. Τρανταχτές στιγμές το ομώνυμο του δίσκου με τον Γιώργο Νταλάρα και το Άιντε μάτια μου γλυκά με την Γλυκερία.
Παίξε Χρήστο επειγόντως (1982)
Το δημιουργικό δίδυμο Νικολόπουλος Ρασούλης συνεχίζει να χαράζει με ευρηματικό τρόπο τις νέες στράτες του λαϊκού τραγουδιού. Παντοτινά διαμάντια το ομώνυμο με την Ελένη Βιτάλη και οι ανεπανάληπτες Νταλίκες με τον Γιώργο Σαρρή!
Ο τραγουδιστής (1983)
Η φιλία και η στενή συνεργασία του μουσικοσυνθέτη με τον Γιώργο Νταλάρα μετουσιώνεται ιδανικά σε ένα δίσκο που περιλαμβάνει σπουδαία τραγούδια και λαμπερές επιτυχίες (Εγώ θα σου μιλώ με τα τραγούδια μου, Ο τραγουδιστής, Χίλιες φορές κ.ά.). Ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 100 χιλιάδες αντίτυπα.
Ακόμη πιο πλατιά απήχηση θα έχει ο δίσκος τους «Μη μιλάς κινδυνεύει η Ελλάς» (1988) σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου ενώ σημαντικής στιγμής του συνθέτη με τον ερμηνευτή και τα «Μεθυσμένα τραγούδια» (1996) τους.
Εμφύλιος Έρωτας (1984)
Ο Χρήστος Νικολόπουλος υπογράφει 8 από τα 12 τραγούδια του δίσκου. Είναι φίλος και στενός συνεργάτης της Χάρις Αλεξίου στη σκηνή και στο στούντιο, έχουν ήδη συνυπάρξει σε μοναδικές στιγμές (Όλες του κόσμου οι Κυριακές, Ζήλεια μου, Αν πεθάνει μια αγάπη κ.ά.) και εδώ αφήνουν φαρδύ-πλατύ, μεστά και ολοκληρωμένα το στίγμα τους: Μία είναι η ουσία, Η διαθήκη, Τώρα κι εγώ θα ζήσω κ.ά.
Ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 50 χιλιάδες αντίτυπα. Νικολόπουλος και Αλεξίου θα συναντηθούν και πάλι «ολοκληρωτικά» στον πλατινένιο δίσκο τους «Η νύχτα θέλει έρωτα» (1988) σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Ο Σαλονικιός (1985)
Ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος του συνθέτη με τον σπουδαίο στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο και ερμηνευτή τον αλησμόνητο Στράτο Διονυσίου. Κλασικές στιγμές του το ομώνυμο, το Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα, Ζητώ ακρόαση Θεού και Φτιάξε μου έναν καφέ. Ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 100 χιλιάδες αντίτυπα.
Τραγούδια για τους φίλους μου (1986)
Ο συνθέτης συνεργαζόμενος με τον στιχουργό Λευτέρη Χαψιάδη επιχειρεί κάτι μοναδικό για τα εγχώρια -και όχι μόνο- δισκογραφικά δρώμενα. Συγκεντρώνει στο δίσκο του 11 ερμηνευτές πρώτης γραμμής (Αγγελόπουλο, Διονυσίου, Νταλάρα, Μητσιά, Διαμάντη, Πάριο, Γαλάνη, Αλεξίου, Βιτάλη, Θεοδόση, Βάσου) ενώ και ο ίδιος ερμηνεύει ένα τραγούδι. Ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 50 χιλιάδες αντίτυπα.
Ανατολικά της Ευρώπης (1992)
Ένας οργανικός δίσκος όπου ο Χρήστος Νικολόπουλος ξεδιπλώνει δεξιοτεχνικά και αβίαστα τις μελωδικές «σκέψεις» του ανοίγοντας νέους ορίζοντες για το μπουζούκι. Συνδιαλέγεται με κορυφαίους σολίστες υπό τη «φροντίδα» του Κώστα Γανωσέλη.
Ο Νικολόπουλος και νωρίτερα αλλά και αργότερα θα σταθεί πάντα με τον δικό του τρόπο σε ορχηστρικούς δίσκους πους στην κατηγορία τους έκαναν και κάνουν τη διαφορά.
Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 2000 μΧ (1993)
Ένας πολύ προσωπικός δίσκος για τον μουσικοσυνθέτη, ο οποίος εμφανίζεται και πάλι -πειστικά ομολογουμένως- και σε ρόλο ερμηνευτή. Με την «αρωγή» του ερευνητή και ρακοσυλλέκτη - παραγωγού Κώστα Χατζηδουλή αναβλύζει η ατόφια λαϊκή αλλά και λόγια σμιλεμένη συνάμα πλευρά του Νικολόπουλου.
Λατρεύτηκαν το ομώνυμο με το Μανώλη Λιδάκη και Στων αγγέλων τα μπουζούκια σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου με το Μιχάλη Δημητριάδη και την Ελένη Τσαλιγοπούλου.
Στην ίδια στράτα και τα «Άνθη Ευλαβείας» (1996) που ακολούθησαν, με το Και φούμα φούμα σε στίχους Πυθαγόρα με ερμηνευτή τον ίδιο τον Νικολόπουλο και τα Γκρίζα σε ποίηση Κωνσταντίνου Καβάφη με την Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Πάμε για ορθοπεταλιές (1996)
Δίσκος που πάντρεψε μοναδικά το δίπτυχο ποιότητα - εμπορικότητα. Οι στιβαρές, περίτεχνα δομημένες και ολόδροσες μελωδίες του Νικολόπουλου, οι μεστοί και ευρηματικοί στίχοι του Άρη Δαβαράκη και οι αντίστοιχες ερμηνείες του Κώστα Μακεδόνα σε ένα άλμπουμ που νίκησε -κι αυτό μαζί με τ’ άλλα- τον πανδαμάτορα χρόνο: Το ποδήλατο, Κάτσε καλά, Έκανες το λάθος (στίχοι: Κ. Μακεδόνα), Ευρωπαϊκές παλιοκοινωνίες κ.ά.
+1 Λαϊκές Συγκινήσεις (1977)
Ο τελευταίος «δυνατός» δίσκος του Πάνου Γαβαλά και τα τελευταία του μεγάλα σουξέ: Το ανεπανάληπτο Σταυροδρόμι και το αβανταδόρικο Σήκω πάνω-κάτσε κάτω.
Στέρεος αλλά «ανανεωτικός» ο Νικολόπουλος, απολύτος ταιριαστός με το ύφος του ερμηνευτή. Δεύτερες φωνές κάνει η μόνιμη παρτενέρ του Γαβαλά Ρία Κούρτη. Οι στίχοι είναι του δίδυμου Βαγγέλης Ατραΐδης - Γιάννης Βασιλόπουλος
* «Δυστυχώς» απ’ την παραπάνω επιλογή - αναφορά μένουν απ’ έξω εργασίες και τραγούδια που αγαπήθηκαν και λατρεύτηκαν απ’ το κοινό και που ανέδειξαν σπουδαίους ερμηνευτές και όχι μόνο.
Πριν οδηγηθώ στην παραπάνω «φόρμα» συζητήσαμε με όλους τους συντάκτες του ogdoo.gr και μέσα από τα διαφορετικά «γούστα» και τις «αλλιώτικες» προσεγγίσεις κατέληξα στην «τελική» δεκάδα, της οποία ο χαρακτήρας έχει πιστεύω μια αντιπροσωπευτική ματιά της πλατιάς γκάμας, της βαριάς «σκιάς» και του «βάθους» του μουσικοσυνθέτη.
ΠΗΓΗ. ogdoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου