Του Θανάση Γιώγλου
Τον περασμένο Νοέμβρη παρουσιάστηκε ο δίσκος της συνεργασίας του
δεξιοτέχνη του μπουζουκιού (και όχι μόνο) και συνθέτη Βαγγέλη Μαχαίρα με
τον πολυγραφότατο ποιητή – στιχουργό των καιρών μας Δημήτρη Λέντζο με
τίτλο «Τα χέρια» και με μια σειρά ερμηνευτών που καλύπτουν ένα ευρύτατο
φάσμα γενεών, από τον Γιώργο Νταλάρα και τον Μανώλη Μητσιά, μέχρι τον
Βασίλη Κορακάκη, τη Βιολέτα Ίκαρη, τον Παντελή Κυραμαργιό, τη Δέσποινα
Ραφαήλ, τη Δήμητρα Μπουλούζου, τα «Ξηνταράκια» (Αντώνης και Θοδωρής
Ξηντάρης) και ανάμεσά τους τον Κώστα Θωμαΐδη, τον Παντελή Θαλασσινό, τον
Γιάννη Κότσιρα, τον Γιώργο Μάκρα και την Κατερίνα Τσιρίδου.
Τα τραγούδια του cd
1) Μακρύ ταξίδι – Γιώργος Νταλάρας *
2) Τραγούδια παράλληλα – Μανώλης Μητσιάς / β’ φωνή: Δέσποινα Ραφαήλ
3) Παλιά σκηνή – Γιάννης Κότσιρας
4) Πουλάκι μου – Βιολέτα Ίκαρη
5) Μονάχος μου μονομαχώ – Κώστας Θωμαΐδης
6) Τα χέρια – Παντελής Θαλασσινός
7) Ο Διγενής στο Πέραμα – Βιολέτα Ίκαρη
8) Αφού το ξέρω – Δήμητρα Μπουλούζου
9) Σάρκα μου κορμί και σώμα – Δέσποινα Ραφαήλ
10) Ήμουνα λίμνη μια φορά – Παντελής Κυραμαργιός / β’φωνές: Βιολέτα Ίκαρη, Δήμητρα Μπουλούζου
11) Διαπιστώσεις – Γιώργος Μάκρας / β’ φωνή: Δήμητρα Μπουλούζου
12) Παίξε Βαγγέλη την πενιά – Αντώνης Ξηντάρης, Βασίλης Κορακάκης, Θοδωρής Ξηντάρης / β’ φωνή: Κατερίνα Τσιρίδου
*Το «Μακρύ ταξίδι» αφιερώθηκε από τον Δημήτρη Λέντζο στη μνήμη του Αποστόλη Στεργίου που έφυγε νωρίς.
Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Βαγγέλης Μαχαίρας (με τη βοήθεια των μουσικών), εκτός από το «Αφού το ξέρω» που ενορχήστρωσε ο Κώστας Μιχαλός. Έπαιξαν οι μουσικοί:
Γιάννης Πλαγιανάκος (κοντραμπάσο και
ηλεκτρικό μπάσο), Γρηγόρης Συντρίδης (τύμπανα), Γιώργος Παπαχριστούδης
(πιάνο, πλήκτρα), Στράτος Σαμιώτης (κρουστά), Κώστας Μιχαλός (ηλεκτρική
κιθάρα), Θύμιος Παπαδόπουλος (σαξόφωνο, κλαρίνο, μπανσούρι), Γιάννης
Καραγιαννάκης (φλικόρνο, τρομπέτα στο 8), Δημήτρης Κουφογιώργος (κλασική
κιθάρα στο 6), Δημήτρης Παπαγγελίδης (κλασική και ακουστική κιθάρα στο
9), Δήμητρα Μπουλούζου (βιολί), Βασίλης Κορακάκης (μπουζούκι στο 12),
Αντώνης Ξηντάρης (κιθάρα στο 12), Θοδωρής Ξηντάρης (μπουζούκι στο 12), ο
Γιώργος Νταλάρας (κιθάρα και μπαγλαμά στο 1) και ο Βαγγέλης Μαχαίρας
(μπουζούκι, μπαγλαμά, ακουστική κιθάρα, λαούτο, programming).
Η
ηχογράφηση, η μίξη και το mastering έγιναν από τον Σάκη Γκίκα στο studio
Mythos, εκτός από το «Μακρύ ταξίδι» που ηχογραφήθηκε από τον Ηλία Λάκκα
στο Odeon. Συμπληρωματικές ηχογραφήσεις έγιναν από τον Βαγγέλη Μαχαίρα
στο studio Room, οι φωτογραφίες του εξώφυλλου και του ένθετου είναι της
Μυρτώς Καϊοπούλου, ενώ το cd κυκλοφορεί από τον «Μετρονόμο».
«Ένας δυνατός κύκλος τραγουδιών σφιχτός, σύγχρονος και όμορφος»
Ο
λόγος ανήκει στον συνθέτη και τον στιχουργό, που στο ένθετο του cd
αναφέρονται, μεταξύ άλλων, στα «πώς» και τα «γιατί» της δημιουργίας του:
Η
δουλειά αυτή έγινε, με την προτροπή του Δημήτρη Λέντζου. Ξεκινήσαμε
φτιάχνοντας κάποια τραγούδια στην περίοδο της πρώτης καραντίνας τον
Μάρτιο του 2020.
Εγώ δούλευα σε στίχους του Δημήτρη πρώτη φορά
και ανακάλυψα ότι με ενέπνεαν πολύ. Ακούγοντας ο Δημήτρης τα τραγούδια
που γεννιόντουσαν, συνέχισε να μου χαρίζει περισσότερους στίχους. Έτσι
καταλήξαμε σε αυτά τα δώδεκα τραγούδια που έχετε σήμερα στα χέρια σας. Η
συμμετοχή των συγκεκριμένων τραγουδιστών στη δουλειά μας, παλιότερων
αλλά και νεότερων, είναι μεγάλη τιμή για εμένα και τους ευχαριστώ θερμά.
Επιβεβαίωσα κοντά τους – ακόμα μια φορά – πόσο ακριβό και σπουδαίο
πράγμα είναι το τραγούδι σαν μορφή τέχνης!
Βαγγέλης Μαχαίρας
Τον
Βαγγέλη Μαχαίρα τον ήξερα και τον παρακολουθούσα και σαν εξαιρετικό
μουσικό αλλά και σαν πολύ καλό συνθέτη. Αργότερα γνωριστήκαμε μέσω του
κοινού μας φίλου και συνεργάτη, του συνθέτη Νίκου Πλατύραχου.
Συμφωνήσαμε
να του δώσω κάποια τραγούδια και αν μ’αρέσει η μελοποίησή τους να
προχωρήσουμε τη συνεργασία μας. Ήρθαν αμέσως τα πρώτα τραγούδια, ένα
στον δίσκο του Γιάννη Κότσιρα, ο «Άγριος ανθός» που τραγούδησε μαζί με
τον Μίλτο Πασχαλίδη, αλλά και η «Επιθυμία» ένας κύκλος τραγουδιών με την
Κατερίνα Ντίνου. Στο δίσκο εκείνο είδα την αισθητική και τις ικανότητες
στη σύνθεση και στην ενορχήστρωση του Βαγγέλη Μαχαίρα. Υστερότερα
είπαμε να κάνουμε ένα δυνατό κύκλο τραγουδιών σφιχτό, σύγχρονο και
όμορφο. Έτσι προέκυψε αυτή η εργασία με τον τίτλο «Τα χέρια».
Τα
τραγούδια αυτά μου άρεσαν από το πρώτο άκουσμα, πόσο μάλλον μετά από
τις ωραίες ενορχηστρώσεις του Βαγγέλη και την ηχογράφησή τους από τόσο
σπουδαίους μουσικούς. Μετά ήρθαν κι όλοι αυτοί οι μεγάλοι και σπουδαίοι
τραγουδιστές που ερμήνευσαν μοναδικά τα δώδεκα αυτά τραγούδια και θέλω
να τους ευχαριστήσω γι’αυτό. Με τον Βαγγέλη Μαχαίρα θα κάνουμε κι άλλα
τραγούδια πάντα μ’ αυτές τις αρχές. Έτσι λέμε.
Δημήτρης Λέντζος
«Τραγούδια παράλληλα» με λαϊκά και blues…
Όπως
έχω ξαναγράψει σε παρουσιάσεις καινούργιων δίσκων με τραγούδια που
έγραψαν μπουζουξήδες, τα τελευταία χρόνια είχαμε τη χαρά να ακούσουμε
αρκετές δισκογραφικές δουλειές, με καινούργια τραγούδια γραμμένα από
δεξιοτέχνες του μπουζουκιού που αποδεικνύουν, ότι συχνά οι μπουζουξήδες
τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα στη σύνθεση από τους καθιερωμένους συνθέτες
ή τραγουδοποιούς.
Αυτό βέβαια δεν είναι σημερινό φαινόμενο, αφού πάντα οι μπουζουξήδες, άλλος λίγο, άλλος πολύ, παρουσίαζαν τις δικές τους δημιουργίες. Επίσης, ακούγοντας πως ένας μπουζουξής κυκλοφορεί έναν δίσκο με νέο υλικό, η πρώτη σκέψη είναι πως πρόκειται για λαϊκά τραγούδια.
Στην περίπτωση του Βαγγέλη Μαχαίρα δεν ισχύει αυτό. Τόσο στα
πιο παλιά, όσο και στα καινούργια τραγούδια του, ο λαϊκός ήχος
συνυπάρχει με ακουστικές και ηλεκτρικές μπαλάντες ή τραγούδια που
«φλερτάρουν» διακριτικά με τη rock και τα blues.
Για τον Δημήτρη
Λέντζο έχω γράψει κι άλλες φορές, πως αν και βγήκε σε, σχετικά, μεγάλη
ηλικία στο τραγούδι, τα τελευταία δέκα, δεκαπέντε χρόνια έχει
παρουσιάσει μια υπερπαραγωγή τραγουδιών, λες και θέλει να καλύψει τα
προηγούμενα χρόνια. Κι όλα αυτά, γράφοντας τόσο ερωτικούς, όσο και
κοινωνικούς στίχους και χωρίς να ποτέ να ρίξει τον «πήχη».
Κι
επειδή η κάθε παρουσίαση εμπεριέχει το προσωπικό στοιχείο, δεν μπορώ να
μην ξεχωρίσω (χωρίς βεβαίως να απορρίπτω τα υπόλοιπα) το εναρκτήριο
ζεϊμπέκικο με τον Γιώργο Νταλάρα, που, όσο κι αν το ακούσεις, δεν
«χορταίνεται», το χασάπικο με τον Μανώλη Μητσιά, την «Παλιά σκηνή» με
τον Γιάννη Κότσιρα, τη μπαλάντα με τον Παντελή Θαλασσινό και το «Παίξε
Βαγγέλη μια πενιά» με τα «Ξηνταράκια», τον Βασίλη Κορακάκη και την
Κατερίνα Τσιρίδου.
Θα ήταν επίσης παράλειψη αν, ολοκληρώνοντας
αυτή την αναφορά, δεν έκανα ειδική μνεία στο σπουδαίο τραγούδι για τον
«Διγενή στο Πέραμα», που δεν είναι άλλος από τον δολοφονημένο από τους
φασίστες Παύλο Φύσσα…
ΠΗΓΗ. ogdoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου